Sannar gubbusögur



MSN-ið mitt

Sindri
Maísól
Orri ofstuðlari
Daria
hóra
Katrin
Lára
Svandís
Anna og systur
Andri Ó
Gestur
Sandra
íslenskunemi
Elín
Dagur
Halla
Alma
Sverrir Joð
Patrekur 85
Patrekur 5
Ingi
Tobbi
bossabarn
Atli Viðar
bíólingur
bíóvin
tár hjartarins
mafían
Jakob
Þórdís
Þórdís frænka
Mitt malasíska heimilsfang:   
Ugla Egilsdottir  
c/o Mr Hakim B. Mansor  
no 12, Lorong m.p 1/12  
Manjong Point syeksyen 1   
32040 Sri Manjong,   
Perak Darul Ridzuan, Malaysia   
~ föstudagur, júlí 23, 2004
 
Skepnuskapur
 
Eg var ad spjalla vid konu sem vinnur enntha i matsolunni sem fyrrverandi fosturmamman min a (thar sem eg eyddi einmitt miklum tima a medan eg bjo hja henni). I theim samraedum komst eg ad einu sem eg vissi ekki allan timann sem eg vann tharna. Ein vinnukonan i matsolunni vinnur thar fra thvi klukkan eitt um nott. Tha byrjar hun ad elda fyrir thusund manns og vinnur sleitulaust thangad til sjo a kvoldin. Eg hafdi bara ekki hugmyndaflug i thad. Their sem vinna tharna eru ekki i neinu verkalydsfelagi og eru ekki tryggd fyrir slysum a vinnustad. Ef hun missir heita oliu a sig og tharf ad fara a spitala tharf hun semsagt bara ad borga thad upp ur eigin vasa. Ad eg tali nu ekki um ef hun tharf ad maeta afleidingum thess ad sofa hreinlega ekki sem neinu nemur.  Ad auki kemur fyrir ad folk i matsolunni faer ekki borgad,segjum i manud, thad litla kaup sem thad a ad fa.
Annars vegar finnst mer hryllilegt ad fara svona med vinnufolkid sitt. Hins vegar finnst mer skrytid ad thetta se leyfilegt. Eru engin althjodalog um svona?
Comments: Skrifa ummæli

Powered By Blogger TM