A manudaginn sidasta helt eg raedu fyrir skolann minn a malasisku. Eg skrifadi raeduna en fekk hjalp fra fosturmodur minni sem lagfaerdi litlu raeduna mina og sagdi mer ordin sem eg kunni ekki. I fyrstu aetladi eg ad fara eftir uppskriftinni sem AFS a Islandi gaf okkur til ad semja raedur vid taekifaeri sem thessi. Andi platmodur minnar virdist tho hafa svifid yfir votnum thvi mer vard hugsad sem svo ad med thvi moti yrdi bygging raedunnar hvorki fugl ne fiskur. Eg haetti thvi vid ad vera hraeddur og dramatiskur utlendingur med tarin i augunum og reyndi ad vera eins fyndin og mer framast var unnt a minni takmorkudu malasisku.

Eg flutti svo raeduna og skemmti mer konunglega. I sannleika sagt heppnadist hun lika ogedslega vel. Ollum fannst eg fyndin, kennurum jafnt sem nemendum. Eg taladi adallega um astaedur thess ad eg bordadi moskitoflugur; ad lif skiptinemans snerist um thad ad eta eda vera etinn. Uldinn brandari en theim fannst eg fyndin. Nuna er eg thekkt sem stelpan sem bordar moskitoflugur.