Hvita folkid a strondinni

I gaer for eg med brodur minum og vinum hans til eyjunnar Pangkor sem er nalaegt baenum minum. Thar soludum vid okkur a strondinni og eg fekk lit i kinnarnar, framhandlegginn og fyrir nedan hne. Eg byst ekki vid ad vera neitt sudraen a odrum stodum thegar eg kem heim, bikinibod eru ekki alveg malid herna.
A thessari fegurstu strond veraldar vard eg hvumsa rett ein og ferdafelagar minir thegar vid saum ,,orang putih" sem thydir hvitt folk. Thau voru greinilega turistar enda mjog ,,osidlega" klaedd. Eftir a ad hyggja er skrytid ad eg hafi tekid eftir thvi, er greinilega gegnsyrd af malasiskum klaedavenjum. Eg lofa ad haetta ad hugsa thannig i flugvelinni a leidinni heim.
Eg spurdi turistana a ensku hvadan thau kaemu og mer til mikillar gledi voru thau fra Frakklandi. Eg tilkynnti theim rigmontin a fronsku ad eg taladi sma fronsku. Eg komst ad thvi ad enn tala eg meiri fronsku en malasisku og eg skildi bara agaetlega thad sem thau sogdu. Samt rugludust malin mikid i hausnum a mer.
Thetta var hin anaegjulegasta strandarferd. Eg reyndist afburdarsundmadur i samanburdi vid brodur minn og vini hans (her kunna faestir ad synda) og kenndi theim ymis ,,trix" sem thykja sjalfsogd a Islandi. Eftir eyjarsvamlid heldum vid i apagard. Vid saum enga apa en saum biawa (einhverja malasiska edlu).