Baekur

Eg by i litlum bae i Malasiu sem fyrrum Malasiubui kaus ad kalla krummaskud. Ein afleiding af thvi er ad bokabudir eru af skornum skammti. Reyndar eru alveg thrjar, fjorar bokabudir sem eg get farid i og thaer eru ekkert svo litlar. Magn er hins vegar ekki alltaf godur maelikvardi og alveg orugglega ekki i thessu tilviki. Thad eina sem er nefnilega selt i thessumbokabudum eru skriffaeri, sludurblod og skolabaekur. Skolabaekurnar eru til i morgum utgafum med aukaefni og ollu tilheyrandi. En gud minn almattugur thad er ekki selt neitt venjulegt lesefni. Einu skaldsogurnar a svaedinu eru uppfullar af efnisspurningum i lok bokarinnar. Eg held ad skolayfirvold haldi svo miklu namsefni ad unglingunum ad eftir formlega menntun haeti folk barasta ad nenna ad lesa. Brodir minn segir allavegana ad flestum thyki leidinlegt ad lesa. Ekki ad eg geti lesid almennilega en thad vaeri agaett ad hafa urval af aefingarlesefni.

Eg sagdi brodur minum ad adalumraeduefnid a Islandi adur en eg for ut hafi verid kommusetningar i fraedibok. Thad fannst honum skrytid.

Leiklist er heldur ekki vinsael i Malasiu sem sest best a bekkjarfelogum minum. I fyrstu vikunni minni atti einhver ur bekknum ad lesa upp ljod en engin fekkst til thess nema mallausi utlendingurinn. Thad er ekkert thjodleikhus i Malasiu.