Hún móðir mín góð vildi endilega að ég færi að versla mér nýjar nærbuxur vegna þess að ég hef ekki keypt mér svoleiðis síðan ég var ellefu ára gömul, eða fyrir sex árum síðan. Ég hafði ekki mikinn hug á því sökum nennileisis. Þá spurði mamma mig hvað í andskotanum ég ætlaði að gera ef ég svæfi hjá strák, ég gæti ekki látið sjá mig í þessum nærbuxum. Ég sagði að ég gæti til dæmis sleppt því að vera í nærbuxum og hún lét gott heita.
Það er eitt sem mér þykir mega betur fara í stjórnmálaumræðum almennt og það er hvernig flokkarnir tala um aðra flokka. Það er eins og allir aðrir flokkar en flokkar viðkomandi séu verkfæri djöfulsins sem stefni þjóðinni beint til glötunar. Hvort sem um er að ræða vinstri-, hægri- eða miðjuflokka þá snúast flestar umræðurnar um að finna akkilesarhæl andstæðingsins í staðinn fyrir að vera vingjarnlegar umræður um hvað megi betur fara. Ekki svo að skilja að ég myndi skila auðu hefði ég þess kost, langt í frá, mér finnst bara ekki tækt að stjórn þjóðfélagsins sé vettvangur fyrir persónulegt niðurrif. Eins og ég er mikill aðdáandi battlkeppna þá finnst mér að þær ættu aðallega að vera háðar í Norðurkjallara.