Ja eitthvað verður maður að segja svona endrum og eins. Það dugar víst ekki að fara til pabba síns um helgar og hætta að skrifa því þá nennir enginn að lesa bloggið manns. Hvað er svona efst í hugarskotinu? Ja, ég ætla að mótmæla eins og venjulega. Í þetta sinn ætla ég að mótmæla ópersónulegum sögnum, en þær eru að mínu mati rót vandamála heimsins. Hvers vegna í ósköpunum á maður að segja mig langar, í staðinn fyrir ég langa? Eru þarna einhverjir yfirnáttúrulegir kraftar að verki sem láta mig langa til einhvers án þess að ég fái þar nokkru ráðið? Nei þar er sko laukurinn alls ekki grafinn og það veit ég vel. Einhvern tímann þegar ég er orðin valdamikil í heiminum ætla ég að skora á Mörð að vekja athygli á þessu einkar sjálfsmeðaumkvunarlega málfræðiatriði. Einhvern tímann munu þessar furðulegu og ofboðslega hallærislegu ópersónulegu sagnir verða eins persónulegar og þeirra er von og vísa. Þangað til ætla ég að halda áfram að fylgja málhefðinni. Ég mun hins vegar, svona prívat og persónulega, sjá til þess að þágufallssýkin (sem því miður virðist vera á undanhaldi) aukist til muna svo að stjórnvöld sjái sig knúin til þess að afnema ópersónulegar sagnir, eins og þau útrýmdu zetunni.